Razend populair is die jongen. Ruim 800.000 volgers op instagram en meer dan een miljoen volgers op Youtube. Ik heb het over #Enzoknol. Elke dag post hij twee video’s over zijn leven en games die hij speelt. Het leven van alledag wordt samengevat in een vlog (video log). Het betekent dat hij op veel momenten van de dag met een camera in de hand loopt om allerlei situaties die hij meemaakt in beeld te brengen. Zo heb je recent kunnen volgen dat hij ging samenwonen, zijn vloer ging uitkiezen maar ook waar hij op vakantie is geweest met zijn vriendin. Zij doet in zijn vlogs volop mee.
Het intrigeert me. Deze jongen heeft een ogenschijnlijk normaal leven en laat dat middels clips van gemiddeld 20 minuten dagelijks aan heel de wereld zien. Afgezien van het feit dat hij steeds met zijn arm omhoog loopt en ook tijd spendeert aan het monteren van het uiteindelijke resultaat, maakt hij dingen mee die jij en ik ook zouden kunnen meemaken. Heel gewoon en dat allemaal vanuit Drenthe. Kan er iets goed uit Drenthe komen?
Jazeker, het aantal volgers liegt er niet om. En als hij ergens komt, ook buiten Drenthe, schreeuwt men in koor ‘Knolpower!’. Het logo van knolpower kan je in bezit krijgen door allerlei produkten in de webshop te kopen. Kleren, telefoonhoesjes en knuffelberen helpen je om te laten zien dat je een volger bent van deze vlogger. En de vlogs worden goed bekeken, de aantallen lopen in de honderdduizenden. Ook dat intrigeert me. Niet dat ik zijn leven oninteressant vind of ter discussie wil stellen. Blijkbaar vinden mensen het leuk om in iemands anders leven mee te kijken.
Als ik dat naast het aanbod op televisie leg, komt me dat niet vreemd voor. We kijken graag bij anderen in de keuken, brengen via reality shows het leven van anderen dichtbij en volgen graag opinievormende tafelgesprekken. Het heeft denk ik te maken met het verlangen naar levende voorbeelden en inspirerende gasten. Daar kan je mee leren leven. En als je dan maar genoeg daarvan volgt wordt je misschien vanzelf een vlogger, een voorbeeld die anderen weer willen volgen.
Kijk, je bent het denk ik niet zo gewend om anderen te laten meekijken in je leven. De dingen die je deelt op Facebook en Snapchat zijn natuurlijk alleen de beste momenten en mooiste plaatjes. Logisch. Ook #Enzoknol deelt niet alles, verwacht ik. Maar stel dat je dat wel zou doen. Mogen anderen jouw ongemakkelijke momenten zien? Je onrust, chagrijniteit, hoe je valt en weer opstaat, hoe vooruitspringt of hoogvliegt?
Ik geloof dat het goed is dat je een volger bent, maar ook dat je een vlogger wordt. Voor mij werkt dat op deze manier: Ik volg Jezus en Hij laat als een vlogger meekijken in zijn eigen leven. Veel mensen hebben dat gepost en geliked. Of ze delen het overal. Jezus laat met zijn power zien hoe ik goed kan leven. Ik moet elke dag ff kijken of ik nog meer kan liken van Hem. En dan gebeurt het: als ik Zijn dingen like, mag ik meer en meer op Hem gaan lijken. Dat zullen anderen zien als ik ze in mijn leven mee laat kijken. Zij kunnen mij daarin gaan volgen.
Van Jezus zeiden ze: kan er iets goeds uit Nazareth komen? Nou zeker!
Hij is het volgen meer dan waard. Maar Hij wil je ook een kanaal laten zijn waarop anderen een kijkje mogen nemen in jouw eigen leven, als levend voorbeeld!
Zijn power maakt je een volger en een vlogger!
Deze column was ook te horen op Omroep Zuidplas in het programma ‘Gospelsound’.