De meeste complottheorieën deugen?!
Vooral de mensen erachter!
Stel, je gelooft in complottheorieën….dan helpt de uitzending van Zondag met Lubach je niet om deze samenzweringstheorieën nu ineens af te zweren. Ik geef je groot gelijk, want hoe sterk hij de dingen ook verwoordde over algoritmes en fuiken, het deed geen recht aan jou als je deze theorieën veel bekijkt, liket en deelt. Ik weet niet of ik je met deze blog wel recht doe, maar ik wil dat toch proberen.
Ik heb met enige regelmaat ook mijn vragen bij hoe de overheid haar beleid bepaalt. Er zitten soms bijzondere tegenstrijdigheden in de maatregelen. Daarbij is het ook maar de vraag of er onomstotelijk bewijs is waarom een maatregel wel of niet goed zou zijn. Soms heb ik het gevoel dat we als maatschappij in paniek dingen opblazen en het niet meer in het juiste perspectief zien. Aantallen doden vergelijkend met andere jaren kan dat gevoel onderbouwen….als dat tenminste de juiste cijfers zijn. Daarnaast zijn er ook genoeg landen in de wereld waar andere en grotere uitdagingen spelen die je elke dag de vraag stellen: ‘haal ik de volgende dag wel?’ Het beleid en perspectief dat in Nederland geschetst wordt, daar is discussie genoeg over. En of je je daarin nu laat voeden door Maurice de Hond, het RED-team of mensen als Lange Frans, het is bijna niet mogelijk het hele verhaal bij elkaar te krijgen. Vragen, open eindjes, tegenstrijdigheden en onduidelijkheden….ze maken het er niet gemakkelijker op.
Ik liep laatst in ‘Tuinland’. Achter mij liep een man met zijn twee tienerdochters. Hij was druk aan het bellen, zonder mondkapje. Daardoor was het goed te verstaan wat hij zei: ‘Ik moest een mondkapje op voor ik hier naar binnen mocht, wat een kutland is dit!’ En dat slaat de spijker op zijn kop. En dan doel ik niet op zijn kwalificering van ons land. Maar doordat je verplicht wordt om je aan bepaalde maatregelen te houden, kan je niet ineens meer vrijblijvend anders denken en doen. Jij hebt niet meer de controle over hoe jij wilt leven. Ten diepste wil je denk ik graag controle houden en leven zoals jij denkt dat goed is. Daarin wil je je niet laten gezeggen. Zeker niet als je ook vragen hebt bij hoe iemand controle over je leven blijkt te hebben of probeert te hebben. Niet te vertrouwen. En met elke stap & maatregel wordt dit wantrouwen gevoed.
Dat gaat nog een stapje verder. Als je geconfronteerd wordt met een overheid die iets voor je bepaalt, dan wil je het totale plaatje weten. Wat is het verhaal achter deze mensen, uit welke bron putten zij? Je probeert chocola te maken van wat er om je heen gebeurt, en als je dat verhaal compleet hebt, dan pas zijn de vragen weg, de losse eindjes aan elkaar geknoopt en de onzekerheid gevloerd.
Ik lees regelmatig in de Bijbel. Als je daar niets mee hebt, vergeef me dan nu ff als ik daar een verhaal uit haal als illustratie. Israël, een belangrijk volk in de Bijbel, is op een gegeven moment overgeleverd aan een buitenlandse macht. Ze zitten zelfs in gevangenschap onder een brute macht. Als ze chocola proberen te maken van hun tijd en systeem waar ze in zitten, komen er ook van allerlei theorieën naar voren. Ze worden daar ook samenzweringstheorieën genoemd. Eigenlijk wordt ze dan verteld dat als ze willen ontdekken wat er werkelijk aan de hand is, ze op twee manieren moeten kijken. En net als bij de brillenboer gaat dat dan over veraf & dichtbij.
Veraf in de zin van een verhaal ontdekken dat achter jouw werkelijkheid zit. Geloven in een verhaal dat er meer tussen hemel en aarde is dan je kan zien. Wat mij betreft, en dat staat ook in dat verhaal: geloven in een God die boven de tijd staat en zich zodoende ook eeuwige Vader noemt.
Maar ook een bril voor dichtbij: Leef je leven! Bouw je huis, vindt de liefde van je leven, eet met elkaar…leef! Dat is dus goed leven op je eigen vierkante meters, dichtbij huis.
Geloven dat er meer is tussen hemel & aarde en leven op je eigen vierkante meters….dat kan je op de been houden. Die geven je een bepaald perspectief en een bepaalde manier van controle over je leven.
En al je vragen dan? Je kritiek op de overheid? Ik zou ze gewoon stellen, in gesprek gaan. Dat is volgens mij altijd heel erg nodig. Maar vergeet niet die bril voor veraf & dichtbij op te zetten. Daar heb jíj de controle over…..en laat je enigszins chocola maken van je leven.
Annemieke oktober 25, 2020
En net als bij een multifocole bril (waar ik nu toch echt aan moet) die je voor het eerst opzet, moet je wel even wennen aan deze 2 focussen bij elkaar. Het is een kunst om met beide in evenwicht te leven: genieten van het leven hier en nu en ook het grote verhaal te blijven zien. Mooi voorbeeld van het volk in ballingschap.