Verliefd, verloofd, getrouwd, gescheiden. Het was een rijtje van vroeger. We plukten een bloemetje en trokken de blaadjes eraf en keken dan waar we uitkwamen. Zo jong als we waren, het leven nog in de knop en dan al aan bloemblaadjes proberen af te lezen waar we terecht zouden komen. Niet zo goed voor de bloemetjes, laat staan voor de bijtjes.
Het was een rijtje dat de verwachting schiep dat het zo kan of gaat lopen. Maar als ik nu naar mijn leven kijk, dan heb ik verloofd overgeslagen en ben blijven steken bij getrouwd. Het is misschien nog steeds wel een rijtje dat het patroon of perspectief schetst. Maar als ik om me heen kijk, zie ik dat het vaak zo anders loopt. Wel verliefd maar niet trouwen. Wel verliefd maar nog steeds alleen. Of gescheiden en nu weer opnieuw getrouwd. Voor de een komt het rijtje in de herhaling en voor de ander blijft het halverwege of aan het begin steken.
Ik heb de afgelopen maanden een heel aantal keren mogen spreken in diverse kerken over dit thema: Goed nieuws voor je huwelijk, je scheiding en je alleen-gaan! De Bijbel is daar ronduit open over. Ik blijf het dan ook opvallend vinden hoe weinig er over dit thema gesproken wordt. Vaak zijn we getuige van elkaars huwelijkssluiting en scheiding. En in de tijd daartussen praten we er niet of weinig over. Of je bent getuige van alle zich ontwikkelende rijtjes om je heen, maar bij jou steekt het en blijf je voor je gevoel stilstaan.
Door taboe, ongemak, (te verwachten) oordeel, schaamte en verlegenheid komen we op achterstand. Terwijl er zoveel te winnen is. ‘It takes a village to raise a child!’ zeggen we wel eens. Maar ik zou zeggen: ‘It takes a fellowship to raise a couple!’ Je hebt van die bruggen die vol komen te hangen met slotjes. Daarin hangen verliefde stellen een slotje aan een brug en werpen de sleutel in het water om voor altijd aan elkaar vast blijven zitten. Ook op de Erasmusbrug in Rotterdam hangen slotjes. De Zwaan heet deze brug ook wel, een dier dat heel trouw schijnt te zijn in relaties. Op de Zwaan zijn niet zoveel individuele hangplekken te vinden. De slotjes houden elkaar vast. Een raak plaatje bij het principe dat je mensen nodig hebt om je relatie sterk te maken en te houden.
Maar het is ook een raak plaatje als je gescheiden bent. Of als je zonder relatie door het leven gaat. De kracht van fellowship bouwt niet alleen mee aan de sterke relatie van een stel. Fellowship kan je vasthouden in de verscheurdheid van je scheiding. Of zich met je verbinden in je zoektocht als single. Je laten aanhaken als je helemaal OK bent met je alleen-gaan. ‘It takes a fellowship to let one flower!’ Fellowship kan ervoor zorgen dat iedereen uit de knop kan komen, zonder dat de blaadjes worden afgerukt.
Het rijtje verliefd, verloof, getrouwd, gescheiden was niet zo goed voor de bloemetjes…laat staan voor de bijtjes. Maar wil je uit de knop en tot bloei komen, dan heb je fellowship nodig! Dat is volgens mij goed nieuws voor je huwelijk, je scheiding en je alleen-gaan.
Is dat ook goed nieuws voor de bijtjes? Ik hoop daar binnenkort verder over te spreken en te schrijven. Dat zit voor nu nog even in de knop.
Meer weten? Klik dan hier!