Ik ben er wel een beetje klaar mee. Klaar met die simpele one-liners over wat er in deze tijd aan de hand is. Ongelooflijk ongenuanceerde statements en maatregelen op basis van een heel selectief bronnengebruik. Scheiding makende veroordelingen. En ik zie dat beide kampen doen.
Nu de cijfers weer wat omhoog gaan qua besmettingen en ziekenhuisopnames worden de pijlen weer op de ongevaccineerden gericht. Op basis van welke cijfers en onderzoek is nog niet duidelijk. Terwijl op dit moment in een restaurant een ongevaccineerde de meest veilige groep is. Zij moeten tenslotte testen voor ze naar binnen mogen. Een gevaccineerde zit daar mét prik maar ongetest en kan het virus bij zich dragen. Zeker nu de werking van de vaccins aan het afnemen is. Je zou dus dat bron- en contactonderzoek uit de kast kunnen halen om te onderzoeken waar de besmettingen daadwerkelijk vandaan komen. Er wordt een besluit genomen op wankele of zelfs twijfelachtige basis. Je krijgt maatregelen die duidelijkheid lijken te verschaffen terwijl het helemaal niet zo duidelijk is. Wat wel duidelijk is dat je er veroordeling en uitsluiting mee bewerkt, nogmaals op twijfelachtige duidelijkheid.
Aan de andere kant verwijt het Forum voor Democratie dat er een complot achter het huidige beleid zit. Een complot om een nieuwe maatschappij te creëren. Dezelfde partij, of in ieder geval hun voorman, probeert eenzelfde nieuwe maatschappij te creëren met eigen onderwijs, dating-community en wat al niet meer om een betere maatschappij te scheppen. De pot verwijt de ketel…En ook hier lijkt het verhaal duidelijker dan het in werkelijkheid is. Selectief gebruik van twijfelachtige bronnen en onderzoeken op basis waarvan vervolgens groepen mensen worden geselecteerd of uitgesloten soms zelfs om hun ras of geaardheid.
Twee voorbeelden waarin maatregelen en oplossingen, statements en plannen groepen mensen tegen elkaar opzet, uitsluit of ze vast laat lopen. Kromme of zichzelf tegensprekende redeneringen. Het biedt allesbehalve een weg uit de situatie waar we in zitten. Ik zet ze wat scherp neer zonder het laatste woord daarover te willen zeggen of de waarheid in pacht te hebben. Scherp om het onterechte absolute in de beweegredenen aan beide kanten te ontkrachten.
En dan de taal die gebruikt wordt, vind ik ronduit veroordelend. Als je op basis van bepaalde bronnen een weloverwogen keuze maakt om je niet te vaccineren, ben je ineens een vaccinweigeraar. Van weigering is alleen sprake als er geen vrije keuze zou zijn…en die was er toch juist wel? Of je krijgt het verwijt dat je een bed bezet houdt voor iemand die een hartoperatie zou moeten krijgen. Dat terwijl zorg voor iedereen beschikbaar moet zijn en de bezetting van ziekenhuizen en IC’s nog ver onder bezetting liggen dan die we in de piek van een jaar geleden meemaakten. Gelukkig maar overigens.
Ook hoor ik mensen zeggen dat hun vrijheden zijn afgepakt en dat dat doet denken aan de Jodensterren en de Holocaust (die tegelijk ook door velen van hen ontkend wordt). ‘Er is twee jaar van mijn leven afgepakt!’ Bittere frustratie klinkt er in door, waarbij je meer macht geeft aan maatregelen en regering dan jij zelf in de gaten hebt. Je hebt een keuze om te leven en het te doen met de mogelijkheden die je hebt. Als je steeds met je hoofd tegen de muur knalt, draai je dan eens om en zie de ruimte die zich om je heen bevindt. Ik denk dat de afgelopen 1,5 jaar ook prachtige dingen heeft opgeleverd die je met een bittere blik niet hebt kunnen zien. Ook die blik is een keuze.
Het gekke is dat als je vragen stelt bij statements aan de ene kant, je zomaar als van de andere kant wordt gezien. En zo zwart-wit als beide kampen het doen vermoeden is het niet. Dat blijkt al uit de diversiteit aan wetenschappelijke onderzoeken en conclusies. Blaas dus iets minder hoog van de toren met je cijfers en statements. Kijk elkaar eens in de ogen met een open blik. Dat zal je namelijk na deze tijd ook weer moeten doen. De tijd dat deze theorieën en plannen al dan niet zijn uitgekomen. Oefen alvast maar een beetje.
Voor mij is er nog een reden om niet te hoog van de toren te blazen. Dit soort ontwikkelingen zijn van alle tijden. Regeringen die macht hebben of nog meer willen hebben. En daar zitten goede plannen en beweegredenen bij, maar ook slechte. Complotten en complottheorieën zijn ook van alle tijden, zeker waar je in een crisis terechtkomt. Ziekte en gebrokenheid is eveneens van alle tijden. En blijkbaar leren we niet van de geschiedenis. We hebben juist een arrogante houding gekregen waarin we denken het in deze tijd wel ff te kunnen fixen. Een pandemie, wie had dat nou gedacht, dat waren we toch wel de baas?! Nou nee dus, want we leven in een wereld met ziekte en dood. Dat willen we niet en ik verlang ook naar de hemel op aarde. Maar het is er niet. Nog niet, zeg ik omdat ik geloof dat die er wel komt. We leven in een wereld waar de dingen mis gaan en gebroken zijn. Ook de oplossingen die uitgevonden worden zijn gebroken en brengen ons soms wel maar vaak ook niet veel verder. Als je al wakker zou moeten worden, dan is dat wat mij betreft op dit punt. Veel is niet te fixen en wat we wel proberen te fixen brengt vaak ook bijwerkingen en ellende met zich mee. Accepteer het maar. Dat is wat mij betreft een eerste stap op de weg. Een weg die misschien wel niet uit deze situatie leidt, maar er wel door.
Accepteer dat je niet alles bij elkaar kan krijgen.
Blijf al stumperend zoeken naar mogelijkheden om de situatie te verbeteren. Mogelijkheden die misschien wel in de geschiedenis of de natuur liggen opgesloten. Maar voorkom dat je te hoog van de toren gaat blazen. Jij bent de gebrokenheid, de cijfers en de feiten niet de baas.
Staar je niet blind op feiten, cijfers en regels.
Leer met een open blik van elkaar, van de geschiedenis, van de natuur en wat mij betreft ook van de hemel. Daar is namelijk meer kleur te ontdekken dan dat zwartwitte-gedoe.
Denk niet wit, denk niet zwart…ontdek kleur!
PS: In deze tijd wordt ook veel teruggegrepen op het Bijbelboek Openbaringen. Logisch maar ook lastig. Ik schreef er de afgelopen een artikel over dat je misschien helpt in deze tijd: ‘open’baring is geen keizersnee – mijmeringen over het wisselende duizelingwekkende perspectief
van het bijbelboek Openbaring