Het lijkt soms wel of we een spelletje ganzenbord aan het spelen zijn. Ik heb het dan over hoe we met werk, werkloosheid en talent omgaan. Twee pionnen op een vak mag niet, dus de een slaat de ander eraf. Of iemand zit in de put en mag pas een volgende keer weer meedoen. Weer iemand anders zit gevangen in wat voor verslaving dan ook en staat aan de kant. Terwijl anderen als een speer vooruit gaan of met hun monopoly een kanskaartje hebben gescoord, kan het zomaar zijn dat jij terug bij af komt. Mens, erger je niet, je mag weer meedoen, maar gooi dan eerst wel even hoge ogen.
Ben je een domme gans als je zo aan de kant staat?
Natuurlijk niet, maar dat voelt voor veel mensen wel zo.
Want als je niet werkt, blijft waardering en salariëring uit.
Naast dat het nogal een grote druk uitoefent op je financiële situatie, en mogelijk daarmee ook je (gezins)relatie, kan je eigenwaarde de bodem van de put raken.
Afwijzing op afwijzing, afkeuring, te duur, te oud…….en je talent staat aan de kant.
Eén van de eerste vragen die we elkaar stellen bij een kennismaking is vaak: ‘wat voor werk doe je?’. Blijkbaar is wie je bent zo afhankelijk geworden van wat je doet.
Het perspectief van ganzenbord, monopoly of mens erger je niet kent slechts één winnaar en voornamelijk verliezers. We zeggen dan wel eens dat het niet om het winnen gaat, maar om de gezelligheid en het samen een spelletje spelen. Maar kan je dat ook tegen elkaar zeggen als je in WAO of WIA zit, of een uitkering of bijstand ontvangt?
Een talent zonder cao of contract is nog steeds een talent. En zelfs je talent maakt niet wie je bent. Je bent meer dan dat. Dus ook als je talent er even niet uit komt omdat je stuk zit, blijf je boven alles een mooi mens!
Dat lijkt misschien meer een beetje op levensweg. Samen op pad gaan om met je als persoon op te trekken, te genieten van wie je bent en het samen ontdekken en ontvangen van je talent. Daarvoor ben je aan elkaar gegeven, geloof ik.
Gekend & geliefd door elkaar.
Degene die je gemaakt heeft en je talent heeft gegeven doet dat namelijk ook. Door God je Vader ben je gekend & geliefd.
Hij is bewogen met je, en dat zet mij in beweging.
Als we minder met elkaar gaan ganzenborden, zijn er minder verliezers.
Als talent en wie je bent wordt herkend, weet je je geliefd en gekend.
Zo met elkaar optrekkend, trek je elkaar op als je aan de kant of in put zit.
Dan zijn er plekken waar je zonder contract, onvoorwaardelijke waardering ontvangt.
Ik wil de mensen op die ‘terug bij af vakjes’ in mijn buurt vinden om samen op pad te gaan.
Doe je mee?
Deze column kan je ook beluisteren via Omroep Zuidplas in het programma ‘Gospelsound’.